De Pyreneeën
2 juli 2016 - Bidarray, Frankrijk
Vandaag ben ik dus zoals gezegd begonnen aan de verbindingsweg via de gr 10 ( Grand Randonne) naar het Spaanse Irun om daar weer de aansluiting te vinden met de Caminio North.
Dit stuk is qua afstand niet erg lang, een kleine 100 km, echter je moet boven over de Pyreneeën heen en dat maakt het zwaar en lastig en soms gevaarlijk.
Gisteren nogmaals de weersverwachtingen opgevraagd en deze waren goed, dus ik ben er helemaal klaar voor.
De dag rust heeft mij en vooral mijn benen goedgedaan en ik heb zin in de bergen. Ik verwacht prachtige uitzichten en natuur.
Verder liep er gisterenavond een Nederlandse Marijke binnen, die dezelfde route heeft gelopen, alleen dan andersom. Dus van Spanje terug naar Frankrijk.
Zij heeft mij al haar kaarten gegeven en adressen om te slapen, zodat dit onderweg geen obstakel meer kan zijn. Verder heeft zij me informatie gegeven over de tocht en vooral de knelpunten die je tegenkomt. Afgesproken dat ik haar de kaarten bij terugkomst ga opsturen.
En toen.......... vertrokken. Ik was toch redelijk gespannen, want heb uiteindelijk totaal geen ervaring op die hoogte en er blijken toch steile stukken aanwezig te zijn (zie de foto's). Heb dus wel erg goed opgelet en ben extra voorzichtig geweest. Chantal was toch wel bezorgd dat ik helemaal alleen ben vertrokken.
Het was uiteindelijk een hele zware dag, waarin ik van boven 1100 meter naar beneden en weer naar boven 1100 meter ben geklommen.
Maar.......wat een ervaring. Het was geweldig en alles wat ik erover gedacht heb is uitgekomen. De uitzichten, de vogels, wilde paarden, gieren en vooral de stilte; in een woord SUPER!
Ik heb genoten en het alleen lopen is voor mij weer een goede beslissing geweest. Chantal boven op de top van de berg gebeld, in al mijn enthousiasme. Het was een geweldige dag. En toch ook blij dat alles zonder kleerscheuren is afgelopen.
Daarna afgedaald naar het dorpje waar ik vanavond ga slapen. Het afdalen is wel erg zwaar voor je knieën en voeten, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Heb dan ook nog steeds de kniebanden om. Heerlijk moe maar echt wel voldaan, schrijf ik alvast mijn stukje. Ik moet namelijk wachten tot 16.00 uur omdat het verblijf nog niet open is.
Het is een heel bijzonder gevoel om zo hoog alleen op een berg te staan en het lijkt alsof je de hemel bijna kunt aanraken. Vooral als je flarden mist voorbij ziet komen.
Dadelijk heerlijk douchen, kleren wassen en eten maken. Morgen weer een mooie bergtocht en zo lopen wij langzaam naar de kust.
Ik heb zin in morgen!
Als je nu zo van de bergen en wandelen houdt mag je volgend jaar met mij mee naar Slovenië. Dat is maar 5 dagen, eitje voor jou nu.
Mooi dat je de reis ook zo afwisselt en jouw momenten ook alleen pakt. En ik kan me voorstellen als je drie maanden van de bewoonde wereld weg bent dat je denkt dat er heel veel veranderd is. Ik kan je gerust stellen. Het enige dat er gebeurd is is dat de Belgen met 3-1 van Wales hebben verloren. Gelukkig, anders werden die Belgen nog arroganter dan de Hollanders.
Geniet van jouw laatste "stukje" en tot in Ibiza. Is denk ik iets drukker dan daar.
Op naar SAN Sebastián en Bilbao. Wordt vast een mooie tocht. Fijn dat je extra informatie over slaapplaatsen hebt gekregen. Scheelt ook weer in de onrust.
Jan, ga genieten. Compostella blijft nog wel even op zijn plekje liggen.
Groeten van ons.