De laatste 3 weken zijn begonnen
26 juli 2016 - Cudillero, Spanje
Nu iedereen in vakantie sferen is, begint het ook bij mij op te schieten. Ik begin me nu pas te realiseren wat er allemaal is geweest en wat ik heb beleefd. Alles passeert nu de revue, op deze avonden van rust en stilte.
Het zware afscheid tijdens mijn vertrek op 8 mei. Afscheid nemen van Chantal, kinderen, de buren, de zaak en je thuis. Lieve Gert die 's ochtends op de stoep stond om me uit te zwaaien, Rogier met een kop koffie aan de voordeur, Jop die me op de eerste meters een goede reis wenste.......
Alle mensen die me tijdens de reis via allerlei communicatie mogelijkheden opzochten en me succes wensten. Roger die een week meeliep, Jos die morgen komt om de laatste dagen mee te lopen.
Mijn liefste tante Roos aan wie ik veel heb gehad tijdens deze reis. Die me steunt en snapt. Die me tips geeft hoe ik soms moet omgaan met dingen. Die zaken helder en duidelijk maakt, zodat het beeld niet meer voor mij vertroebeld. Kortom allemaal lieve mensen die me dierbaar zijn.
Daarnaast ben ik natuurlijk ook in deze reis een hoop mensen tegen gekomen. Emiel en Patrick (de Belgen) die nu inmiddels al zijn aangekomen in Santiago. Zij liepen voor de ziekte MS, de glimlach uit Twente, een boot waarop een mevrouw zat die me wasmiddel heeft gegeven tegen mijn ontstoken voeten.
Wilfried, een Belg, die werkte bij een brouwerij en die ontslagen was en dit niet kon verkroppen, ik hoop dat het inmiddels een plaats heeft gekregen.
Christie, de eerste Nederlandse, waarmee ik een week ben opgetrokken en die mijn tent heeft meegenomen naar Nederland.
De twee mensen uit Denemarken die al drie keer de tocht hadden gelopen en die gezellig en zorgzaam waren voor mij.
Joop, Iris en Dick; helden, die een een fantastische groep vormden en fijn om samen mee te lopen. Vooral Joop waar ik nu nog dagelijks contact mee heb.
Al deze mensen hadden tijdens de tocht hetzelfde gevoel. Weggaan van je vertrouwde omgeving, wat erg moeilijk en soms angstig is, maar ook thuiskomen is iets waar je tegenop kunt zien.
Soms ben ik er bang voor weer terug te vallen in het oude. Hoe zal het zijn om weer thuis te zijn bij de mensen die je lief hebt. Hoe zullen zij reageren? Kortom, vragen waarmee ikzelf nu moet dealen en ik ben er zeker van dat het me gaat lukken om weer lekker thuis te komen. Heb enorm veel geleerd deze reis. Maar ik moet nu nog 2 weken en dan is het klaar. Dan ben ik 100 dagen onderweg. Wie had dat gedacht?
Na al deze gedachten, even iets over de reis zelf. Ik moet nog 270 km dus het schiet erg op. Ik ben ook erg blij dat het ten einde loopt, niet meer slapen in een stapelbed met minimaal 30 mensen, niet meer opstaan om 6 uur.
Ik loop nu in het gebied aan de kust bij Gijon, een prachtig stad met mooie vergezichten. prachtige natuur en mooie oude vissersvloten. Vooral de plaats Santander en Avil in Noord Spanje zijn zeer de moeite waard en ik heb ook mooie herbergen aan de kust cq het strand.
Helaas heb ik vandaag weer nieuwe schoenen moeten kopen, want het tweede paar was weer versleten. Met nieuwe schoenen, is het de eerste dagen lopen niet fijn. Je hele lichaam moet opnieuw wennen, je heupen en enkels hebben hier echt last van.
Verder gaat het goed. Strak 88 kilo gewicht, buikje is weg en mijn hoofd is ook lekker smal, haha.
Ik lig echt teveel voor op schema, dus het is wachten op Jos. En wachten staat normaal gesproken niet in mijn woordenboek. Dus ik verveel met op dit moment enorm. Mocht Jos lekker doorlopen, dan zou ik nog graag de tocht doorzetten naar Finistera, het einde van de wereld. En dan eindig ik op 9 augustus op het plein in Santiago, waar ik mijn laatste stempel zal halen.
En dan....... is er vakantie!!! Dus voor nu, is het aftellen begonnen en ben ik blij, maar soms ook bang hoe het verder allemaal zal lopen in de toekomst. Maar een ding kan ik jullie zeggen; Ik heb een fantastische reis gemaakt en alles was de moeite waard. Zowel de toppen als de dalen.
Ik ben dankbaar als ik de drie mooiste mensen van de wereld weer mag zien.
wat een prachtige beschrijving van je ervaringen. Een stimulans voor iedereen die overweegt ook zo'n tocht te maken. We zijn blij te lezen dat het je heeft gebracht wat je hoopte en waarschijnlijk nog veel meer!
We wensen je nog prachtige laatste weken en een heerlijk weerzien met je drie dappere en lieve vrouwen.
Groet, Theo en Agnes
Goede laatste kilometers met Jos. X Corina
We vinden het geweldig om met je mee te reizen.
Nohre twee dagen te logeren gehad en heel aandoenlijk om te horen hoe ze zich verheugd op jou thuiskomst. Veel succes voor jullie beide met de laatste kilometers.
Jean-Jacques en Ingrid
Geniet nu vooral en maak er een goed slot aan na de 10e.
Groeten van ons,
Miek,Lien
Groeten,
Miek
Wat heb ik met je meegeleefd tijdens jouw reis. Er is geen dag voorbij gegaan zonder dat ik aan jou, aan Chantal en aan jouw kids heb gedacht. Voor mij voelde het alsof er een klein stukje van mij mee op pad is gegaan. Ik was gefascineerd door jouw/jullie reisverhalen en vond de (korte) gesprekken met Chantal over jouw reis erg fijn... Ik wilde graag up to date blijven. Zou je mij een plezier willen doen en kaarsje voor me willen opsteken in Santiago, dan voelt het voor mij ook alsof de reis volledig is afgerond! Dankjewel alvast! Succes en sterkte de laatste paar dagen!!!!!