Laatste dagen in Frankrijk

Vandaag het laatste stukje dagboek uit Frankrijk.
Het gaat in totaal over een aantal dagen en dus ook een aantal plaatsen waar ik ben geweest. 

Zoals in mijn laatste reisverhaal geschreven, hebben wij geslapen in Saint Ferme bij de prachtige baas met zijn geweren. Van daaruit de dag erna om 06 uur vertrokken om via een aantal tussenstops bij Saint Jean Pied de Port te komen.

Deze plaats is voor veel mensen het vertrekpunt van hun Camino naar Santiago de Compostela en in deze plaats komen dan ook vanuit de hele wereld mensen, die ieder op hun wijze, de tocht van 870 km willen gaan ondernemen. Het was vroeger ook de plaats waar de tempeliers zich verzamelden om samen met hun manschappen naar het heilige land te trekken.

Vanuit hier heb je grofweg twee wegen die gaan naar Santiago gaan, namelijk de Caminio Francia en de Camino Northe. Deze laatste is iets langer en gaat over de toppen van de Pyreneeën. Ik heb gekozen voor een tussenvariant.

Ik wil graag morgen vanuit Saint Pied de Port via de Pyreneeën lopen naar Irun in Spanje. Hier heb ik 5 dagen voor uitgetrokken. Dan loop je dus boven over de bergkammen naar Spanje en dan via de kust naar Ovieto. Dan naar Leon en hier sluit ik me dan weer aan op de Camino Francia.  

Er zijn een aantal redenen voor deze keuze;
1. het lijkt mij ontzettend mooi om boven de wolken te lopen met prachtige vergezichten en veel vogels die dan onder je vliegen. 
2. de drukte bij de Camino Francia is ontzettend, omdat veel mensen hier pas beginnen aan hun tocht.  Het is een ware kermis. Sommigen laten hun spullen per taxi brengen naar de volgende slaapplaats (vooral Amerikanen en Japanners). De regels in Spanje zijn namelijk, "wie het eerst zijn rugzak voor de deur zet, die heeft als eerste toegang tot de slaapplek" . 
3 de warmte vanaf het binnenland is enorm en aan de kust een stuk minder door de wind.
4 ik wil graag naar het Guggenheim Museum in Bilbao 
6 de zee en de kust lijkt me mooier dan het binnenland en door deze keuze heb ik ze beide.

De wandelingen tot Saint Jean Pied de Port zijn verder goed verlopen.  Grote stukken van gemiddeld 34 km gelopen. Dit vergt ontzettend veel van je kuiten en knieën. Ik heb dan ook hier een extra dag ingepland om mijn benen rust te geven. Want overmorgen krijg ik nog meer bergen voor mijn kiezen, eh knieën. 

Hopelijk is het weer goed, want anders mag ik niet vertrekken. Ik heb contact gehad met de bewakingsdiensten en de gegevens van mijn GPS uitgewisseld. We gaan er niet vanuit, maar zo weten ze altijd waar ik ben. 

Zie net dat de weersverwachtingen goed zijn. Ik vind het echt reuze spannend. Je moet goed blijven opletten, de hoogte is enorm, paden zijn erg smal en je bent ook nog helemaal alleen. De gids heb ik achterwege gelaten, vanwege de hoge kosten. 

Ik hoop op mooie foto's en in je uppie boven op de bergtoppen is ook wel een stapje dichterbij, bij de mensen die er niet meer zijn. Tja, op sommige momenten denk je aan alles.

Verder gaat het goed met me. Ik heb de dingen die ik met mezelf wilde bespreken redelijk goed op het netvlies staan.  Krijg ruimte in mijn hoofd en kan zaken goed plaatsen. Bekijk dingen op een andere manier en krijg stap voor stap meer ruimte voor de toekomst. Wat een goed gevoel. 

Vanaf nu probeer ik weer wat meer te gaan schrijven, etappes worden ook weer korter, dus misschien heb ik er dan weer wat meer energie voor. Vanavond ga ik alweer  afscheid nemen van Joop, hij loopt namelijk niet via de Pyreneeën.

Wil namelijk ook tot Ovieto alleen verder lopen. In Ovieto zal Jos bij me aansluiten voor de laatste 2 weken van deze reis. 

Ik kan dus nu al echt gaan aftellen. De laatste 875 km zijn een feit.  Nog 40 dagen te gaan en dan zie ik de 3 mooiste meiden van de hele wereld. Wat ben ik trots op hun en wat verheug ik me hierop. Wat is het gaaf om deze kans van je gezin te krijgen. Ik ben ze echt eeuwig dankbaar hiervoor. 

Nogmaals schatjes, bedankt voor alles wat jullie hebben opgegeven in deze inmiddels 60 dagen.

Jan