Dag 17; Eaux-Puiseaux richting Vezelay
28 mei 2016 - Vézannes, Frankrijk
Gisteravond goed gegeten en toen op tijd naar bed.
Ontbeten om 7.00 uur en daarna met twee Italianen op pad. Tot de middag hebben we samen gelopen. Na lang getreuzel, heb ik toch besloten om afscheid te nemen van deze heren. Het tempo lag echt te laag en ik wil vrijdag in Vezelay zijn.
Dan heb ik nog 13 dagen voor de volgende 290 kilometer, want dan tref ik Roger Hupperichs in Limoges. Hij komt met de auto en gaat dan een week met me meelopen. Hier heb ik echt veel zin in. Heerlijk weer een goed gesprek in je eigen taal.
Vandaag super weer gehad. Nu zie je dat de bossen aan het drogen zijn, wat een stuk makkelijker loopt. Heb helaas wel weer een dikke blaar op mijn hielen, maar dat begint te wennen. Leegprikken, zalf erop en aftapen. Daar ben ik nu inmiddels al in getraind.
Lekker gelopen en vandaag, voor het eerst in 3 weken, redelijk los gekomen van alle dagelijkse beslommeringen. Chantal en de kids doen het super goed en ik kan me ook eens concentreren op andere zaken.
Bij een postkantoor een kaart gekocht (heerlijk ouderwets) en gestuurd naar huis.
Vandaag een goede Gites gevonden om te slapen. Is wel 4 km van de route, dus dat betekent morgen er ook weer 4 km extra bij.
Morgen doorkruis ik het gebied van de Chablis en dan op weg naar Vezelay, waar ik denk meer pelgrims te verwachten zijn, omdat ik gehoord heb dat veel mensen vertrekken vanuit deze plaats. Dan ga ik op weg naar de Spaanse grens, St. Jean Pierre de Port. Vandaar uit zal ik de bergen overgaan op weg naar Irun om uiteindelijk op 26 juli in O'Vieto aan te komen. Ik heb dus een kleine maand voor nog een 800 km.
Het gaat lichamelijk goed met me en ik ben redelijk wat afgevallen. Ik schat zo'n 12 kilo inmiddels. Ik eet erg gezond, ook omdat er niet echt veel meer te krijgen is, of omdat het niet te eten is. Chocolade croissant (voor de suiker, haha) in de ochtend, 4 bananen, sinaasappels, yoghurt en 3 liter water per dag. Af en toe trakteer ik mezelf op een heerlijke Mars.
Nu nog even de kinderen bellen en dan slapen.
ik lees elke keer met veel plezier en vooral respect jouw verhalen. Wat een doorzettingsvermogen. Niet normaal hoeveel kilometers je al gemaakt hebt. Ik heb hier zoveel bewondering voor. Geniet van alles!
Gr. Guus