Dag 10 en 11; Signy l'Abbaye - Reims

Vandaag kleine route gepland, zo'n, 20 kilometer, omdat Chantal en de kinderen rond 12 uur op de afgesproken plek zullen zijn. Ze moeten toch ongeveer al 300 kilometer rijden, ik lig goed op schema.

Wat leuk om hen weer te zien. Je bent pas 10 dagen van huis, maar het lijkt of de kinderen al heel wat gegroeid zijn in die paar dagen. Enige nadeel wat ze ondervonden, was dat pappa toch wel erg naar rook. Haha, kan ook niet anders, kletsnat en kan de kleren niet fatsoenlijk wassen. Het droogt namelijk niet erg goed op in een korte tijd. 

Aangezien ik al iets verder loop, zijn we terug moeten rijden naar Haybes waar we overnachten. Hier direct een heerlijke douche genomen en kleren gewassen. Wat fijn om weer even een spijkerbroek en normale gympen aan te doen.

Chantal is verbaasd over de depressieve omgeving. Vooral de dorpskernen leven niet en er is geen vrolijkheid te bespeuren. In het enige restaurant van het dorp eten we en genieten samen met de kids van de avond.

Rugzak opnieuw ingepakt met schone kleren en klaar gemaakt voor vertrek. Weer met de auto naar het punt waar ze me hebben opgepikt en van daaruit weer verder. 

Afscheid nemen doet weer opnieuw pijn voor ons allemaal. Maar goed gestart en op naar Reims. Een lange trip van 43 km, veel door bossen en redelijk wat hoogte verschil.

Ben vandaag onder andere door het dorpje Chateau-Pocien gelopen en hier zie je dat de Caminio naar Santiago steeds meer vorm krijgt. Hier zijn meer en betere routes, meer aanspraak op straat en zichtbaar gewend aan meer pelgrims. 

In Reims in de Kathedraal is een opvangplaats voor pelgrims.  Ze helpen je hier met zoeken naar onderdak en je krijgt hier ook je stempel in je pelgrimspaspoort.
In de kathedraal nog drie kaarsjes aangestoken voor de dames thuis en toen op pad naar mijn slaapplaats aan de rand van Reims.

Hier kennisgemaakt met de eerste medepelgrim die ik ben tegen gekomen. Een mevrouw uit de buurt van Dordrecht die dit jaar tot Vezalay de route gaat lopen. Leuk mens, 56 jaar, en werkt in de verpleging. We hebben morgen afgesproken om samen richting Vezaley te lopen. Als het klikt tussen ons, en dat is natuurlijk afwachten, lopen we een paar dagen samen. Mocht dat niet zo zijn, loop ik gewoon weer alleen verder, maar ben eigenlijk wel blij met een beetje aanspraak. 

Heb verder in de overnachtingsplaats nog twee Belgen ontmoet die de route  met de fiets doen, alleen niet de weg naar Santiago, maar naar Rome. Reims is schijnbaar het kruispunt van beide routes.

Moe maar voldaan, ga in weer naar mijn mandje.