16 juni; afscheidswoord
16 juni 2016 - Saint-Astier, Frankrijk
Littekens
Ik kijk mezelf aan in de spiegel van de doucheruimte in “la maison de pelerin” (Sorges). Een grijze baard van een week waardoor ik zeker tien jaar ouder lijk, tape om mijn enkel waarmee ik loop als een oude man, blauwe drukplekken op mijn heupen en mijn schouders van de drukkende rugzak, korsten oude huid op mijn voorhoofd veroorzaakt door de spaarzame zon die mijn ver openstaande poriën tot diep in mijn huid verbranden… allemaal littekens van een week wandelen… overal pijntjes die je meeneemt gedurende je reis, allemaal te klein om over te klagen maar samen steeds meer… steeds meer littekens die zich een weg naar boven zoeken, allemaal weggeduwd omdat ze “te klein” waren om over na te willen denken maar nu komen ze op de meest onverwachte momenten boven… in alle hardheid, in alle eenvoud… midden op de routes loop je plotseling met een brok in je keel, laat je een traan, voel je die oude pijn, dat oude litteken dat je ooit had weggedrukt omdat je het niet aandurfde…
Wat is dit voor een schitterende tocht die je versneld nogmaals door je hele leven loodst, die je de kans geeft om over alles uit het verleden nog eens na te denken, om het alsnog “goed” te doen, om het alsnog “goed te maken”… om met jezelf in het reine te komen…
Omringd door de mooiste natuur, met de meest bijzondere mensen, allemaal met hun eigen verhaal, met hun eigen littekens… het onderlinge begrip is groot, iedereen bied een helpende hand, er wordt gelachen en soms ook een beetje gehuild… sommigen kennen mijn verhaal…
Gedurende mijn laatste tocht heb ik steeds meer last van mijn enkel. Deze dag krijg ik zeker vijf keer een andere hand in mijn rug. Een hand die me een klein beetje helpt, me duwt… op weg naar mijn kleine doel… vijf keer een hand, vijf keer een bemoedigend woordje, een knipoog…
Ik heb genoten! Ik heb nog meer bewondering gekregen voor Jan maar ook voor Emile, Patrick, Wilbert, Patrice en Wolfgang. Een bijzondere groep mensen, allemaal op hun weg naar Santiago…
Dank je Jan dat ik een weekje met je mee mocht!
Roger
Hoe is het met de schoenen? Nieuwe aangeschaft in Perigueux?
Allez, komaan, de afstand wordt steeds kleiner.
Good luck.
Miek, Lien
Miek
goede reis verder !
groeten Rob (fiets-pelgrim-light)
U